اعمال روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

rate

اعمال روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

2017/05/240 comments13500 views

دعای روز بيست و هشتم ماه مبارک رمضان

‏اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّي فِيهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَكْرِمْنِي فِيهِ بِإِحْضَارِ الْمَسَائِلِ‏وَ قَرِّبْ فِيهِ وَسِيلَتِي إِلَيْكَ مِنْ بَيْنِ الْوَسَائِلِ يَا مَنْ لاَ يَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ‏
‏ ي خدا در اين روز به اعمال نافله و مستحبات مرا بهره وافر عطا فرما و به حاضر و آماده ساختن مسائل در حقم كرم فرما و وسيله مرا بين وسايل و اسباب بسوي حضرتت نزديك ساز ي خدايي كه سماجت و الحاح بندگان تو را باز نخواهد داشت.

حدیث یار

امام علي (ع):

زهد، كميابترين چيزها و ارزشمندترين چيز شناخته شده است. همگان آن را مي ستايند ولي بيشتر مردم به آن عمل نمي كنند.

غررالحكم و دررالكلم،ح2021

وداع با ماه مبارك رمضان
بار خدايا، يكي از برگزيده ‏ترين وظايف و خاص‏ترين واجبات، ماه رمضان را قرار دادي. ماهي كه آن را از ميان ديگر ماهها ويژگي ديگري بخشيده‏ي و از ميان همه زمانها و روزگارها اختيارش كرده‏ي وبر همه اوقات سال برترياش نهاده‏ي، زيرا كه در آن قرآن و نور نازل كرده‏ي و بر تكاليف مؤمنان چند برابر افزوده‏ي و روزه را در آن واجب داشته‏ي و مردمان را به بر پي خاستن بري عبادت خود ترغيب كرده‏ي و شب قدر را كه از هزار ماه بهتر است تجليل فرموده‏ي. و چون رمضان را به ما عطا كردي، ما را بر ديگر امتها فضيلت نهادي و از ميان پيروان ديگر كيشهابرگزيدي. پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتيم و شبش را به نماز برخاستيم، و با روزه داشتن و نماز خواندن در اين ماه به رحمتي كه ما را ارزاني داشته بودي روي نهاديم و آن را وسيله نيل به ثواب تو قرار داديم. تويي كه هر چه از تو خواهند تواني داشت و آنچه از فضل و احسان تو طلبند تواني داد و به خواستاران مقام قرب خود نزديك هستي.
ي خداوند، ماه رمضان در ميان ما بس ستوده زيست و ما را مصاحب و ياري نيكو بود و گرانبهاترين سودهي مردم جهان را به ما ارزاني داشت. اما چون زمانش به سر رسيد و مدتش و شمار روزهايش پايان گرفت، آهنگ رحيل كرد.
ي خداوند، اينك با او وداع مي‏كنيم، همانند وداع با عزيزي كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگين و گرفتار وحشت تنهايي كند، عزيزي كه او را بر ما پيماني است كه بايد نگه‏داريم و حرمتي كه بايد رعايت كنيم و حقي كه بايد ادا نماييم. پس، اكنون مي‏گوييم:
بدرود ي بزرگ‏ترين ماه خداوند و ي عيد اوليي خدا. بدرود ي گراميترين اوقاتي كه ما را مصاحب و يار بودي، ي بهترين ماه در همه روزها و ساعتها.بدرود ي ماه دست يافتن به آرزوها، ي ماه سرشار از اعمال شايسته بندگان خداوند. بدرود ي يار و قريني كه چون باشي، قدرت بس جليل است و چون رخت بر بندي، فراقت رنج افزا شود. ي مايه اميد ما كه دوريت بري ما بس دردناك است.بدرود ي همدم ما كه چون بيايي، شادماني و آرامش بر دل ما آري و چون بروي، رفتنت وحشت خيز است و تألم افزي.بدرود ي همسايه‏ي كه تا با ما بودي، دلهي ما را رقّت بود و گناهان ما را نقصان.بدرود ي ياريگر ما كه در برابر شيطان ياريمان دادي و ي مصاحبي كه راههي نيكي و فضيلت را پيش پي ما هموار ساختي.بدرود كه آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسيارند، و چه نيكبخت است آن كه حرمت تو نگه داشت.بدرود كه چه بسا گناهان كه از نامه عمل ما زدودي و چه بسا عيبها كه پوشيده داشتي.بدورد كه درنگ تو بري گنهكاران چه به درازا كشيد و هيبت تو در دل مؤمنان چه بسيار بود.بدرود ي ماهي كه هيچ ماه ديگر را توان همسري با تو نيست.بدرود ي ماهي كه تا تو بودي، امن و سلامت بود.بدرود ي آن كه نه در مصاحبت تو كراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندي.بدرود كه سرشار از بركات بر ما در آمدي و ما را از آلودگيهي گناه شست و شو دادي.بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غباري به دل داريم و نه از روزه‏ات ملالتي در خاطر.بدرود كه هنوز فرا نرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناك.بدرود كه چه بديها كه با آمدنت از ما دور شد و چه خيرات كه ما را
نصيب آمد.بدرود تو را و آن شب قدر تو را كه از هزار ماه بهتر است.بدرود كه ديروز كه در ميان ما بودي آزمند ماندنت بوديم و فردا كه از ميان ما خواهي رفت آتش اشتياق در دل ما شعله خواهد كشيد.بدرود تو را و آن فضل و كرم تو را كه اينك از آن محروم مانده‏ايم. و بر آن بركات كه پيش از اين ما را داده بودي و اينك از كفش داده‏ايم.بار خدايا، ما آشني اين ماهيم، ماهي كه ما را بدان شرف و منزلت دادي و به بركت نعمت و احسان خويش روزه داشتنش را توفيق دادي، در حالي كه مردمان شقي قدرش را نشناختند و شور بختي خويش را از فضيلتش محروم ماندند.

ترجمه ‏صحيفه سجاديه(آيتي)

نماز شب بيست و نهم ماه مبارك رمضان

دو ركعت در هر ركعت حمد و بيست مرتبه توحيد

ترجمه

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

سوگند به روز قيامت ميخورم‏.
و سوگند به نفس ملامتگر.
آيا انسان چنين مي‏پندارد كه هرگز استخوانهي ( پوسيده و پراكنده‏) او را گرد نمي ‏آوريم‏؟
حق اين است كه تواناييم بر اين كه سر انگشتهاي او را فراهم آوريم‏.
بلكه انسان ميخواهد در مهلتي كه در پيش دارد، فسق و فجور كند.
(از سر استكبار) ميپرسد روز قيامت چه وقت است‏؟
آنگه كه ديدگان خيره شود.
و ماه تيره شود.
و خورشيد و ماه در يك جا جمع آورده شوند.
در چنين روزي انسان گويد گريزگاه كجاست‏؟
حاشا، پناهي نيست‏.
سرانجام ( همه چيز و همه كار ) با پروردگار توست‏.
در اين روز انسان را از آنچه پيش فرستاده يا بازپس داشته است آگاه سازند.
حق اين است كه انسان بر نفس خود بصير است‏.
و لو بهانه‏هايش را در ميان آورد.
زبانت را به ( باز خواني وحي ) مجنبان كه در كار آن شتاب كني.
گردآوري و بازخواني آن بر عهده ماست‏.
و چون آن را باز خوانيم‏، از بازخوانياش پيروي كن‏.
سپس شرح و بيان آن بر عهده ماست‏.
حاشا، حق اين است كه بهره زودياب ( دنيوي ) را دوست داريد.
و ( بهره ديرياب ) آخرت را فرو ميگذاريد.
در چنين روز، چهره‏هايي تازه و خرم باشد.
به سوي پروردگار خويش نگران‏.
و در چنين روز چهره‏هايي دژم باشد.
كه ميداند بلايي كمرشكن بر سر او آيد.
حاشا، چون جان به گلوگاهها رسد.
و گفته شود كيست افسونگر ( درمان‏گر).
و به يقين داند كه هنگام جدايي است‏.
و هنگامه بالا گيرد.
در چنين روز سير و سرانجام به سوي پروردگار توست‏.
(مدعي) نه (حق را) تصديق كرد، و نه نماز گزارد.
بلكه دروغ انگاشت و رويگردان شد.
سپس تبختركنان به سوي خانواده‏اش رفت‏.
وي بر تو، باز هم وي بر تو.
سپس وي بر تو، (و) باز هم وي بر تو.
آيا انسان ميپندارد كه به امان خود رها خواهد شد؟
آيا نطفه‏ي از مني كه (در رحم‏) ريخته شده بود، نبود؟
سپس خون بسته‏ي بود كه (خداوندش‏) آفريد و بسامان كرد.
و از آن جفتي نرينه و مادينه پديد آورد.
آيا آن (آفريدگار) توانا بر آن نيست كه مردگان را زنده كند؟